Aikido to japońska sztuka walki, zbudowana na wielowiekowych tradycjach dalekowschodnich sztuk wojennych, lecz w przeciwieństwie do nich nastawiona na działania obronne. Wśród ekspertów uchodzi za jeden z najskuteczniejszych, ale również i najtrudniejszych systemów walki wręcz oraz z użyciem tradycyjnych dalekowschodnich broni.

Japońskie słowo AIKIDO składa się z trzech ideogramów: AI (合) – miłość, harmonia, KI (気) – siła, energia, DO (道) – droga, sposób – a całość tłumaczy się najczęściej jako „drogę do zharmonizowania siły”. Już sama nazwa tej sztuki walki wskazuje na fakt, iż jej celem nie jest zniszczenie przeciwnika, a jedynie odwiedzenie go od drogi przemocy. Dlatego aikido nie stosuje uderzeń i kopnięć (choć uczy przed nimi się bronić), a skupia się na rzutach, dźwigniach i unieruchomieniach, które pozwalają nad przeciwnikiem zapanować, ale go nie skrzywdzić czy zranić, nigdy zabić. Istotnym aspektem ćwiczenia aikido jest również rozwój duchowy, nauka samodyscypliny oraz konsekwencja w dążeniu do celu.

Ze względu na swoją filozofię, aikido jest w dzisiejszych czasach szczególnie wartościową sztuką walki. Nie uczy agresji – uczy wykorzystywania siły przeciwnika przeciwko niemu samemu. Z tego względu jest też tą ze sztuk walki, którą można polecić również kobietom i dzieciom. Pozwala ćwiczącym poczuć się bezpieczniej, realizować niebanalną pasję oraz zachować zdrowie i radość życia.